Białko PAPP-A (wg FMF)

Test PAPP-A to prenatalny, nieinwazyjny test diagnostyczny opierający się na ocenie stężenia specyficznego białka produkowanego w organizmie kobiety podczas ciąży. Test PAPP-A umożliwia oszacowanie statystycznego ryzyka występowania u płodu wad genetycznych w postaci trisomii.

Opis badania

Opis Badania Białko PAPP-A (wg FMF)

Oznaczanie osoczowego białka ciążowego we krwi kobiet ciężarnych stosowany razem z oznaczaniem wolnej jednostki ß-hCG jako test przesiewowy w wykrywaniu następujących aberracji chromosomowych: zespoł Downa, zespoł Edwardsa i zespoł Pataua.

Znaczenie kliniczne:

Białko ciążowe A jest glikoproteiną, metaloproteinazą wydzielaną przez syncytiotrofoblast. Stężenie PAPPA-A we krwi kobiety ciężarnej rośnie od 6 tygodnia ciąży do porodu.

Białko to może byc także produkowane przez fibroblasty, komórki mięśni gładkich i osteoblasty. Główne działanie PAPPA-A polega na immunosupresji, regulacji dostarczania substancji odżywczych dla płodu. Oznaczanie wolnej podjednostki ß-hCG jest obok oznaczania stężenia białka ciążowego A rekomendowanym przez Polskie Towarzystwo Ginekologiczne i FMF (Fundacja Medycyny Płodowej w Londynie) badaniem biochemiczny dla kobiet w ciąży, wykonywanym pomiędzy 11 a 13 tygodniem ciąży.

Test PAPP-A (oznaczanie PAPPA-A i wolnej podjednostki ß-HCG) dotyczy trzech aberracji chromosomowych: zespołu Downa, zespołu Edwardsa i zespołu Pataua.